CDD: zo voorkom je boetes! (4 tips)
Europese banken worstelen met de wettelijke verplichtingen rond de identificatie en de acceptatie van klanten. Verplichtingen met grondige onderzoeken van toezichthouders en forse boetes tot gevolg. Het is belangrijk dat banken hun integriteit bewaken en boetes voorkomen door een verantwoord CDD beleid (Customer Due Diligence-beleid) te voeren. Uit welke onderdelen moet het beleid van een financiële onderneming dan minimaal bestaan?
Boetes voor Europese banken
De Franse bank BNP Paribas trof onlangs een schikking met de Amerikaanse autoriteiten van bijna 9 miljard dollar vanwege de schending van dwangmaatregelen. De bank had transacties toegestaan met onder meer Cuba en Soedan. Ook andere banken vrezen bestraffing omdat ze niet voldoende van hun klanten weten of (al dan niet bewust) sanctielijsten negeren. Zo is ook het Duitse Commerzbank in gesprek met de Amerikaanse autoriteiten om een schikking te treffen voor de schending van handelssancties.
Het belang van CDD (Customer Due Diligence)
Financiële ondernemingen mogen het vertrouwen van de consument in de financiële sector niet (opnieuw) beschamen. Dus moeten ze hun integriteit bewaken en weten wie hun klanten zijn. Banken en verzekeraars moeten voorkomen dat hun diensten worden misbruikt voor misdadige praktijken, zoals witwassen, fraude en financiering van terrorisme. Financiële ondernemingen moeten vermijden dat ze relaties aangaan met personen die het vertrouwen in de onderneming kunnen schaden. Een Customer Due Diligence-beleid moet hierbij helpen.
Internationale CDD normen
Er bleken grote verschillen te bestaan tussen de Know Your Customer (KYC)-verplichtingen voor banken in verschillende landen. Dus formuleerde het Basel Committee on Banking Supervision in 2001 algemene internationale normen. Volgens deze normen bestaat een verantwoord CDD-beleid minimaal uit de volgende elementen:
1. Cliëntacceptatiebeleid
Financiële ondernemingen moeten duidelijke beleidsregels en procedures opstellen voor de acceptatie van cliënten. Die bevatten ook een beschrijving van de soorten klanten die een hoger dan gemiddeld risico hebben. Voor klanten met een hoger risico is grondiger onderzoek vereist.
2. Cliëntidentificatiebeleid
Voor de identificatie van nieuwe klanten moeten financiële ondernemingen een systematische procedure opstellen. Ze mogen geen relatie aangaan voordat de identiteit van een klant naar tevredenheid is geverifieerd. De verzamelde informatie wordt dan gedocumenteerd.
3. Monitoring van rekeningen en transacties
De opvolging van rekeningen en transacties is volgens de internationale normen een essentieel onderdeel van effectieve KYC-procedures. Die opvolging gebeurt door een systeem op te zetten om verdachte transacties en activiteiten te detecteren. Bijvoorbeeld door limieten in te stellen.
4. Risicomanagement
De directie van een financiële onderneming moet volledig achter het CDD-beleid staan en het uitdragen in de onderneming. Alle medewerkers moeten duidelijk geïnformeerd worden over de stappen en de over de kanalen om verdachte transacties te rapporteren.
Lees ook:
Meer weten over veilig en transparant zakendoen? Download gratis onze eBooks en learnings.
Wat kan Graydon betekenen voor sportclubs?
De Graydon UBO-database versus het UBO-register
Identificatieplicht AMLD: advocaten in een oogwenk in orde met wet- en regelgeving
